SENDE YANASIN E Mİ
Hüzünlüyüm yine ben, seni andým bu gece,
Ýsmini zikrederim, söylerim hece hece,
Sen nesin, kimsin ,çözemediðim bir bilmece,
Bana ettiklerini, sende tadasýn e mi.
Ben hep acýlarýmý, geceler de sakladým,
Aðlayan gözlerime, hep seni karaladým,
Gülmedim, yüreðime hançerleri saplandým !
Bu cihanda gülmeyip, aðlayasýn sen e mi.
Gönlümü sana verdim, hiçe saydýn aþkýmý!
Karanlýklara attýn, gönlümdeki saklýmý,
Yandým sevda narýn da ,yitirdim ben aklýmý,
Yýllar hesap sorsun, yüreðin kanasýn e mi.
Yollarýna feda eder, bu canýmý harcarým,
Kendimi acýmadan, uçurumdan atarým,
Gelme üstüme sakýn, hayatýma kýyarým
Hayatýn senin de, kanlara bulansýn e mi.
Beni yaktýðýn gibi, bir gün sende yanasýn!
Aklýna geliþim de, yüreðin hep kanasýn,
Adem ile Havva’nýn, elmasýndan tadasýn,
Sevda ateþlerinde sende yanasýn e mi...!
Þaire Zehra Demirtaþ Boz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.