DÜRZÜ

Âlemin malýný yedi, kemirdi
Hem suçlu hem güçlü buna denirdi
Kuru ekmek bile dostça yenirdi
Balý zehir ettin kinle be, dürzü!

Ýlk fýrsatta çýktý foyan ortaya
Mayan bozuk senin, yok ki hiç haya
Kalkýp mezarýndan baban hortlaya
Dermansýz derde düþ; inle be, dürzü!

Yalanla dolanla daðlar devrilmez
Misafir kapýdan geri çevrilmez
Sen gibi hayasýz beþ para etmez
Mevlâna gel diyor; dinle be, dürzü!

Hayasýzlýk tasman pek de yakýþmýþ
Uluyan köpeðin baharý kýþmýþ
Yaptýðýn ar gelmiþ kardeþ kapýþmýþ
Affedip konuþmam senle be, dürzü!

Adýmý desturla hep anacaksýn
Gül, dikensiz olmaz; anlayacaksýn
Ahýmý aldýkça hep yanacaksýn
Boþuna uðraþma benle be, dürzü!

Tarlaya attýðýn tohum da bozuk
Edebsiz kýzýna yetmez ki azýk
Yese akýllanmaz kalýn bir kazýk
Uyutmuþ dünyayý anla be, dürzü!

Kudurmuþ, salyasý dört yana akar
Kýskançlýk uðruna deryayý yakar
Anasýna bile kafayý takar
Gün gelir uðraþýr canla be, dürzü!

Edepsizlik soydan miras mý kaldý?
Dostluk bitti þimdi hasým mý kaldý?
Öldünde geriye yasýn mý kaldý?
Ödenmez bu borcun kanla be, dürzü!

Zehra Demirtaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: