KEMANIN İÇLİ SESİ
Gün kendini
Akþamýn kucaðýna býrakýrken
Bir þeyler karalamak istedim
Sararan ak sayfalara
Soðuk bir havada
Ellerim üþümüþ
Gözlerim dalgýn dalgýn
Bir yere odaklanmýþ
Öylece kalakaldým
Yýldýzlar yavaþ yavaþ gökyüzü ile kucaklaþýrken
Anýlar bir gül gibi açýverdi yüreðimde
Kulaðýmda kulaklýðým
Radyoda müzik dinliyorum
Kemanýn içli sesi
Ýçimi bir hoþ ediyor
Sönmüþ ateþi körüklüyor
Alýp beni uzaklara götürüyor
Gözlerinde ki derin bakýþýnla
Ateþ olmuþtun yüreðime
Prensesiydin kalbimin
Aþka susamýþ dudaklarýn
Buseler kondururdu dudaklarýma
Boncuk boncuk terlerdi bedenlerimiz
Yoksa senin yalanmýydý aþkýn
Ümit verme ihtiyacým yok artýk
Ýstediðini yapabilirsin melek yüzlüm
Bir rüya,bir hayalmýþ o bakýþlar
Sadistce bakýþlar
Kalbimi yakýþlar
Yetti artýk bu sahtelikler
Öldüm
Daha ne dolaþýrsýn düþlerimde
Oturmuþum
Bir kafenin tahta masasýnda
Çayýmý yudumlarken
Nerden düþtüm ki aklýma
Kemanýn o içli naðmesimi
Seni bana hatýrlattý
Kemanýn telinden dökülen
O içli naðmeler
Karadenizin azgýn dalgalarý gibi
Sürüklüyor beni bilinmezliklere
Hatýrlamak bile acýtýyor yüreðimi
Herkese asabi davranýyorum
Kalp kýrmamaya çalýþýyorum
Sen bir zamanlar neþem’din
Saat bayaðý ilerlemiþ
Gecenin dördü olmuþ
Sessizliði bozan
Kýyýyý okþayan dalgalarýn hýþýrtýlarý
Beni kendime getiriyor
Gözlerim uyku yorgunu
Kançanaðý olmuþ
Kemanýn sesi
Sevdalýsýna naðmeler sunuyor hala
Belli ki
Selam söylüyor o da
Hayýrsýzýn birine
Yakýnda gün ýþýyacak
Ben hala senli duygular içindeyim
Belki de hiç içimden çýkmayacak
Szgn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.