Ve Sen
Ve Sen
Gülünce,yýrtýlýr umutlarým,
Üzgün bir þairin kurguladýðý
daraðacý hayallerdeyim,
Yeni bir günce gözlerin,
Mahvedilmiþ bir yarýnýn hazin ruhu
Ben;
bedbaht,yýpranmýþ hüzünlerden gelirim
Çünkü kýrgýnlýðýmýn hezimeti ellerin.
Gidiþlerinde kopan esinti
çýrpýnýþlarýmý da beraberinde yitirdi.
Kaos’um hadi toparla kendimi,
Ayný rüyadayýz,
Güneþin bulutlara küstüðü noktada geliþlerin,
Ve gidiþlerin kadim benliðim.
Ve sen
Susunca,kaybettiðim.
Gözleri dolunaya sahip küçük kýz
Hadi unut beni,hatýralarýmdan
en körpe Hazirana savrulmuþ bir kaç parça hüzün var yanaklarýmda
Býrak,
kalsýn
onu da alma gözyaþlarýmdan.
Güneþi kapatan bulutlar’dayým,
Bana hiçbir Haziran dokunamaz
ve yaþayacaðým hiçbir Ocak seni bana unutturamaz.
Ve sen!
Yaþýn sonbahardý
Hiçbir yaza ulaþamadý
Belkide imkansýzlýðýn bundandý
Ve sen
yýkýlýþlarýmdaydýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.