Erguvandan Kalan İz

Hüzün bize aþina çayýmýzýn rengi naz.
Sükutu seçiyoruz nice demden beridir.
Dilimizin ucuna dolanýr dem dem niyaz.
Gül misal gamzesini þeker saysak yeridir.
Buðulu bakýþlarýn katresinde karanfil.
Erguvan mevsiminden iz taþýr ucunda dil.


Berrak bir hayal iner sulara ince ince.
Leylin sinesi Leyla kaç vahadan yadigar.
Teraziler bozulur bülbül gülü sevince.
Mecnun kaç çölü geçer dolaþýr diyar diyar.
Buðulu bakýþlarýn katresinde karanfil.
Erguvan mevsiminden iz taþýr ucunda dil.


Semaver demlik ile ünsiyetten usanmaz.
Ýncelir ince belli suretinde fikrimiz.
Bir yanýmýz tutuþur öbür yan sade ayaz.
Çayýn hüsnünden kalýr kuruyan dudakta iz.
Buðulu bakýþlarýn katresinde karanfil.
Erguvan mevsiminden iz taþýr ucunda dil.


Hüzünlü bir ceylanýn gözünden süzülür yaþ.
Yüreðinin sýzýsý o dem çaya renk olur.
Gün elvedaya baþlar gurupta yavaþ yavaþ.
Hüzün makamýnda haz solan renkle kaybolur.
Buðulu bakýþlarýn katresinde karanfil.
Erguvan mevsiminden iz taþýr ucunda dil.
Ankara,17.10.2014 Ý.K






Sosyal Medyada Paylaşın: