ÖLÜYORUM

Ölümün kýyýsýnda aðýr aðýr yürüyor ayaklarým
her yaným bir cehennem sancýsý sanki
yok olduðum yerden yeniden baþlýyorum
bu ne ýzdýrap bu ne ecel sancýsý.

tutunun gayrý düþüyor düþlerim
ve ecel kapýma dayanmýþ ölüyorum
varsýn sizin olsun bu yalan alem
sessiz olun ölümün koynunda uyuyorum.

artýk hayatýn hiç bir dönüþü, hiç bir artýsý yok
yok olup gidiyorum, yokluðun pençesinde
ruhum bedenimden çekilmiþ gayrý
susun ne olur,ben ölümün ötesinde ölüyorum.

gideceðimiz yer belliyken zaten
karanlýklar karanlýðýn üzerine yýkýlmýþken
sen neyi ararsýn ey kalbim
ruhun bedeninden çekilmiþ zaten.

durun durun gayrý düþüyor düþler
ve ölüm bütün kapýlarý kýrarak geçiyor
son nefesini þöyle derinden ver ki
ölüm kokmasýn ruhunda ki izler.

artýk hayatýn bütün renkleri siyah
ve ben sadece ölüyorum, kimseler yok
avazýmýn çýktýðýnca baðýrsam da
ölüm bedenimi sarmýþ,ölüm ölüm ölüyorum...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: