Yýldýza, mehtaba, güneþe deðil,
Elinden tuttuðum güne muhtacým.
Dostlara, ahbaba, tanýþa deðil,
Yalnýzlar çölünde sana muhtacým.
Gidenler döner mi aþkýn izinden?
Notalar dökülür kalbin közünden.
Hüznümün pýnarý kara gözünden,
Yüzüme baktýðýn düne muhtacým.
Mutluluk kuþunu peþinden saldým,
Koskoca âlemde gariban kaldým,
Sevabý, günahý ayýrmaz oldum,
Periye, þeytana, cine muhtacým.
Teselli aramam mey þiþesinde,
Mutluluk bulurum yar neþesinde.
Vefasýz kalbinin sýr köþesinde,
Zincirli kaldýðým hana muhtacým.
Geceler uzakta, düþlerim yakýn,
Kendini düþümden eksiltme sakýn.
Ayýlmaz sarhoþa döndüren okun,
Kalbime girdiði ana muhtacým.
Bahçeme zehirli çiçekler eken,
Neþeme siyanür zehrini döken,
Yoluma fetihsiz kaleler diken,
Bahtýma duyduðum kine muhtacým.
Daima kazandýn aþk kumarýnda,
Ezildim feleðin her þamarýnda.
Sevdanýn gezdiði þah damarýnda,
Vefayý taþýyan kana muhtacým.
Önüne set çeksen binlerce kere,
Kaynaðý coþkunsa kurumaz dere.
Iþýna döndürüp kaldýðýn yere,
Cismimi taþýyan fene muhtacým
Hazanda yapraðým dökülür bir bir,
Sevdaya düþeli kalmadý kibir,
Açýlsýn yýllardýr yattýðým kabir,
Hasret takviminde sona muhtacým.
Mehmet NACAR