Hala saklýmdadýr en son mektubun
Bir ucu yýrtýlmýþ diðeri yanýk
Elimde tuttuðum farzet ki tapun
Hicrana sarýlmýþ en güzel tanýk
Arada sýrada çýkarýp bakar
Okurken gözümde þimþekler çakar
Üþüyen gözyaþým içime akar
Neminden mi nedir aklým bulanýk
Kaybolmuþ anýlar gelip yanýma
Ateþten tütsüyü döker kanýma
Tek bir cümlen var ki kýyar canýma
’Yýrtýp at’ diyorsun’ kalmasýn sanýk’
Ýnsan bir kez ölür derler nasýlsa
Üst üste ölümler tende fasýlsa
Susuþum ki; sana o hakký kýlsa
Sadakat evinde renkler boyanýk
Býrak yýllarýmý dövünüp dursun
Vefa girdabýnda gönlümü yorsun
Kaldýðým kuyuyu ne biliyorsun
Bu, sevda maðlubu senden dayanýk
Karanlýk her yaným sanma ki gece
Uykulu ruhumda görünür nice
Unuttuðun yüzüm sana bilmece
Hâli bilen mevla her an uyanýk.
Nezahat YILDIZ KAYA