GÖNÜL NİŞANIDIR GÖNÜL
merol
GÖNÜL NİŞANIDIR GÖNÜL
GÖNÜL NÝÞANIDIR GÖNÜL
Niþan vurur gönle, gönül derlerdi.
Böylesi sözlere, gönlüm gülerdi.
Ne zaman gözüme, gözün belirdi.
Sýmsýcak bu sevdan, aktý gönlüme.
Rastlantý olamaz, asla bu bakýþ.
Tevafuktur elbet, gönlü bu yakýþ.
Gönlümden gönlüne, aþktýr yakarýþ.
Gözün aþk kementi, taktý gönlüme.
Ýstikamet oldu, gözüme gözün.
Her yerde belirir, yüzüme yüzün.
Tek galiptir bil, sözüme sözün.
Gözün aþk mermisi, sýktý gönlüme.
Mundar ölür beden, aþksýz derim ben.
Aþk fezada olsa, bil giderim ben.
Erol’dur soyadým, hem de erim ben.
Nisanýn güzeli, baktý gönlüme.
Mustafa EROL
15. EKÝM.2014
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.