Geçmişe Doğru

uyandýklarýnda
bir birlerine sarýlan iki kanat
ne görüyorsun perdeyi araladýðýnda
hiç
ýþýk kendisi araladý perdeyi
ip boyu eþyalar çoktan kurumuþtu bile
yaðmur yok
hava iyi

parmak adýmlarýný göðsümde gezdirdin
pencereden bakan kýz çenem
çingenem sabah kartonlarýný dolduruyor gene
gamzelerim topaç çukuru sevinç
týrnak uçlarýn acýtýyor
çalan þarkýyý deðiþtirsene

yastýðýn altýnda elim
elinle buluþurken kaçacak baþka yerim yok
diye sýzlanacak deðilim

camgöz yaþlarýný siliyor korkma
geniþ bir yolun kenarýnda
dört tekerlekli park kabuðumuz
olsun böyle iyi
aynalar ýslandýkça göremiyoruz geriyi

kiminin ayaklarý yüzlerce metre ileriye yakamoz
kimi ýslak tabanlarýna þarkýlar býrakýp
aynamýza karýþýyor karamsar bir þemsiye ile

sesini yükseltip
biliyor musun
dirseðiyle itiyor dalgýnlýðýný kendine doðru
biliyor musun
vakitler geçmiþe doðru uzuyor
rahat ve sýrtý sýcak eski seviþmeler gibi iç içe
ve sonsuza dek tekrarlanan yeni bir hayatý yaþýyorsun

bunu cezirlerin med diline sakla
anýmsamak için her baktýðýnda gökyüzüne
sýðýndýðýn bir kurtuluþ butonu olsun hayalin
maviliklerde beyaz lekeler
sýkýlýnca bak
üzülünce
aðlayýnca
sevinince bak gözlerime.

Sosyal Medyada Paylaşın: