Çamlýkta bir ev Ýçinde iki sevgili Ýkiside düþünceli Pencereden giren, ay ýþýðý Bunlarý sevindirdi Dolaþýrdýk çamlýkta Bi sürü insan vardý orda Hepsi açmýþ aðzýný Bakýyor bize Birden Boþaldý Çünkü!... Cok soðuk vardý Gidiyoruz bizde Çok üþüdük ! Birdaha gelmemeye Söz verdik. Birden güneþ Durun gitmen Sizi deðil Onlarý Kovdum ben.
Mustafa YILMAZ 1974 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
sertesenyel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.