Aldý baþýný gitti bulut,
Ufukta renkler soðuyor,
Boþluðuna yer çiseldi,
Yaðmur tersine yaðýyor...
Samatya’dan Kumkapý’ya,
Ýlkbahar, nisan ortasý
Ve bir "kýrkikindi" sonrasý,
Özlemler abanýrken adýmlarýma,
Ýstanbul surlara,
Marmara kýyýlara,
Sahil yüreðime kayýyor...
Düþünsem, kendim olacaðým;
Dalga yürür gibi amma,
Sandal, yerinde sayýyor...
Martý çýðlýklarýndan kanatlarla
Uçuyorum nasýlsa mor-ötesine;
Üzüntüler adamýnýn gündemine,
Savrulurken yer, gök, deniz,
Gurubu tan gören umutlarla
Güneþ, batýdan doðuyor (!) ...
Aldý baþýný gitti bulut,
Kafdaðý’nýn gizlerine;
Yattý masal dizlerine,
Dillere destan uyuyor...