Bir süre sokaklara karýþtým deniz beni parmaðýnda oynattýðýndan beri hep sokaklardayým Adýmý Kullanýcak insanlar buldum... Soyadýmdan Hiç Bahsetmiyorum zaten
Hangi þehire gitsem parçalandým Geceleri Uyuyamadým... Sadece uyumayý bekledim Kendi topraklarýmda sevdiðim Her Ýnsan Bir parça vicdansýzdý... Ve her renkten insaný sevdim Fakat renk körü oldum Nereye gitsem parçalanýcaktým Kimseyi görmemek için izlediðim binalar Vardý ya Bazen deðiþiyordu ... Yerini Baþka bir þeyler alýyordu Ha iþte öyle bir þey oldu
Ve yere tükürdüðüm asfalt yollar da Cebimden cýkardýðým Bütün isimleri...Unuttum ! Sonra Çiðnedim agzýmda ki Unuttum kelimesini Sýrf Unutmadým diye ! yüzüm düþmesin þimdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adır123 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.