Aşk-ı İdam

Aþkýný Hissemediðim Hiç Kimsenin Ateþini Beslemedim...!

Yeterince Yandým...Belki Daha Fazla
Kimseye ellerimi Uzatmadým... Ýsteyen tutup býrakmasýný bildi
Ben Ellerimi Hep Boþluða Ait Hissettim
Yanýnda Gözlerimi uykusuzluða...
Bir yanýmda Yüzümü ýslatan Bir avuç suya
Kulaðýmý Takdýðým Kulaklýða...Burnumuda söyletme lan artýk
Yani Kendimi Ait Hissedecek Bir Þeyler Buldum Hep
Nefes Aldýgým Süre Ýçersinde Kimseyi Nefes Saymadým
Artýk Tutamayýp Verdiðimde Bu Nefesi Zaten Kimsede Kalmadý
Önemli degildi Benim için Bu Gitmeler
Çünkü ; Her giden arkasýnda Bir cenaze Býrakmadý Bana
Bu yüzden Ýstesem Onu Tekrar Yaþarým umudu Oluþtu
Bir þeyin Ölmesi Gerekiyordu Ve Bende Kafayý Bunla Bozdum
Sonunda Cesetsiz Bir Umudu Gömdüm Ýçimdeki Mezarlýða
Kendimle ilgili bir parça öldürmüþtüm...Bu onunla ilgiliydi birazda
Artýk Her parçamýn seri katili olmuþtum...
Benden gidenlerle sýk sýk Karþýlaþýnca...
Hiçbir þey Olmamýþ Dokunuþlarým oldu...
Beni Öldürmeyi Beceremeyip Kendilerinin Öldüðünü unuttular
Ve bir daha Beni Yaþama Riskine girip Kendilerini astýlar
Tabi bu asma þekli bedenlerini dimdik ayaka tutuyodu ama
artýk birini sevmek için kalbiyle ilgili bir þey hissemiyolardý
Ýþte bende onlardan biriyim...
Yalnýz Benim Hikayem Ýþin En Masum Tarafý
Ve insanlar baþkalarýna ne yapýklarýyla ilgilenmiyo
Kendi baþlarýna ne geldikleriyle ilgileniyor...
Bu yüzden Yýllardýr Deðiþen hiç bir þey yok
Gözlerimin Gördüðü,Hislerimin Hissettiði Kadar ...!
Sosyal Medyada Paylaşın: