öbürüne övgü ya da ölüm
renbo
öbürüne övgü ya da ölüm
sokuldukça yataðýn kenarýndan
nefesin ne de güzel bebeðim
ayak uçlarýndan baþlayýp öpmeye
hýzlý atan kalbinin üzerinde yaþam var
derin bir nefeste yaþam var
ölümün kokusu çok yakýþýr
dumanlýyken her yer
yaþam bu kadar sýcak
avuç içlerinden akýyorken bu kadar serin
ellerinle her þeyi yapabilirim bir defa verirsen onlarý
boðazýna kaçan hayati þeylerde
birbirmize baðlýyýz mesela
her kelimesinde kutsal kitabýn
ayraç kabul etmeyen satýrlarýn arasýna uzatýp gözümüzü
ayýramýyoruz birbirimizden
önce vermelisin onlarý bana
kaç zaman sonra bir katýrýn sýrtýnda ölürken damlalar sýrtýmda
seni üflüyorum ellerime
o kadar da sert deðil yaþam
hepsi topu birkaç elma aðýrlýðýnda
bir bardak olmadan içtiðimiz suyun avuçlarýmýzdan
akýyor gibiydi yaþam
ellerini vermelisin önce bana
kaç adama baðýrdýysam olmadý
çizdiðimiz yaþamak bu deðildi.
gözlerimize giren dumanýn ,hayalarýmýza takýlan ellerin birkaç ömür þiddetinde baðlýyken
birbirine herkesin
sözlerimizi duyan yok.bir çýð bir çýð içimde çýðlýðýn
ölüm kurtuluþtur sesimize
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.