Gidin baþýmdan hüzün bulutlarý, Daðýlýn küme küme gidin kaybolun. Býrakýn bana mavileri. Esmeyin baþýmýn üstünde deli rüzgarlar, Esmeyin durun. Kýrýlmadýk dalým kalmadý sayenizde. Kapatmayýn güneþimi kara bulutlar. Yol verin güneþime yoluma çýksýn. Öylesine çok üþüyor ki yüreðim. ruhumda yaþýyor hep en koyu kýþlar. Gidin baþýmdan artýk ayrýlýklar,gidin. Hani misafirimdiniz. Birgün deðil,bir ay deðil,bir yýl deðil. Ben unuttum zamanýný. Bu nasýl geliþti bu nasýl kalýþ. Ayrýlýkmý beni sevdi,benmi yalnýzlýðý. Ama ben hiç sevmedimki sizi yalnýzlýðým,sevemedimki. Karanlýklara uðurluyorum þimdi,haydi gidin baþýmdan. Ne duruyorsunuz daha ne bekliyorsunuz. Artýk misafirim deðilsinizki...
GÜLSEREN MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.