hey gitme, gitme hey ben ol’malýsýn dedin ya senim iþte hey gitme sen nereye?
düþmüþ yollara, gidiyor o gidiyor ardýnda ne cennetleri viran ederek kokusundan bülbüllerin dillenip aþka seslendiði gül bahçelerini talan ederek...
hey gitme, gitme hey ben oldum ’’sen’’ hey gitme, nereye?
düþmüþ yollara, her yol mubah diyerek aþk yoluna ayrýlýklar sererek bu hasret baþka, bu gam baþka döktüðüm inci, yaþtan baþka bu hey nereye, nereye hey?
... .... .... ...
madem ben senim diyorsun sorma nereye, nereye hey !!! madem sen ben’sin ben gibi gel hey...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.