Bu deli dolu yüreðin onulmaz derdiyle Ýnim inim inlerken Her aklýma þiir… Gözümden yaþ düþtüðünde Yazacak bir yer bulamadým halimi Ve Ben bu þiiri alev alev kor’a yazdým
Gönül telimin koptuðu gün Sonumu düþünmeden ardýma bakmadan Sormadan soruþturmadan Vakar ile caný gönülden Art arda düþerken gözlerindeki uçuruma Seve seve Ben bu þiiri dertle ah-u zar’a yazdým
Gözlerim gözbebeklerine dokunduðunda Buz tutardý bakýþlarým. Isýtýr mý gözlerimden yüreðimi Bir gülümseme düþer mi bahtýmýza Yar bizi hatýrlar mý Diye diye Ben bu þiiri bak bembeyaz kar’a yazdým
Yangýnlar ne ki sönük kalýr hepsi Yüreðimdeki kývýlcýmlar yanýnda Yakar sorgusuz sualsiz düþtüðü her yeri Oysa bu yangýnýn sönmez ateþin ortasýnda Kalemsiz kaðýtsýz Ýnleye inleye Ben bu þiiri kýzýl nar-ý har’a yazdým
Bu öyle bir sevda ki Deftere kitaba sýðdýramadým Ben bu þiiri saçýmdaki kýr’a yazdým Ben bu þiiri gözündeki nur’a yazdým
Muhammed Mehmet GÜL Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.