Bilmezler ki yokluðuna gýyaben
Seni ben en güzel dilekte sevdim
Sevgimi paylaþan þaþkýndý gülþen
Baðýnda yetiþen çiçekte sevdim
Seni dilde deðil yürekte sevdim
Tutuklu baþýmýn dumandý üstü
Sürüldün aklýma, hýzýný kesti
Açýlmýþ kapýma yelin ki esti
Çoþkunla sarsýlan eþikte sevdim
Seni dilde deðil yürekte sevdim
Gülüþün erbabý gamzen olunca
Canýmdan içeri huzur dolunca
Gökteki yýldýzlar bir bir solunca
Dünyayý unutan aþýkta sevdim
Seni dilde deðil yürekte sevdim
Sýr dolu bakýþýn gönlü yakarken
Nefesin koynuma sýcak akarken
Ben seninle sarhoþ, cümlem sakarken
Baðrýma doluþan erekte sevdim
Seni dilde deðil yürekte sevdim
Sevgin yarým deðil saklanmýþ tümde
Seni sensiz sevmek bitmez düþümde
Canýmdan can kopan her düþüþümde
Nabzýmý yoklayan bilekte sevdim
Seni dilde deðil yürekte sevdim
Þimdi benden uzak gezip tozsan da
Yeniden bahtýna ferman yazsan da
Sýzlayan sineme mezar kazsan da
Efkâra ram olan kürekte sevdim
Seni dilde deðil yürekte sevdim
Nezahat YILDIZ KAYA