Leyla
Yeniden buldum seni,
Bu sefer kaybedemem.
Ama duyamadým hala sesini,
Deðiþmiþmi bilemem.
Bir bilsen Seyyah kaç bedende aradý seni,
Kaç yüreðe dokundu,bulmak için sevgiyi,
Kaç geceye gömdü isyankar sözlerini,
’Leyla’ inan göremedim senin gibisini.
Offf ama yine soðuk sütlü kahvem,
Güneþi göremiyor artýk pencerem,
Ama gelsen,çýkýp gelsen,
Yine sana,
Yýldýzlarýn altýnda þarký söylesem.
Lakin,
Artýk Seyyah þarký sözü yazmýyor,
Sebebi yürek,dile izin vermiyor,
Çünkü,
Ne deniz var sözlerimi anlatacaðým,
Ne de sen varsýn,
Þarkýmýn nakaratýný kime okuyacaðým ?
Hayalimizde ki çiçek bahçesi,
Hala benim hayalim,
Söylememe gerek yok sanýrým,
Bahçemizin en güzel gülü sendin,
En güzel kokusu sendin,
Sendin,
’Leyla’ sendin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.