BİLEMEDİN
Sanki ferman dokundu, çýrpýnan kanadýma.
Semazen bir akþamda, uçmasýný bilmedin,
Muhteris aynalarda, kýrgýn umutlarýma,
Züleyha çiçekleri saçmasýný bilmedin.
Ben bazen kuytular da, yüreðim köþeler de
Kaybolan teselliyi, aradým þiþeler de
Benim bagrým yanarken el gibi neþeler de
Kaderin tuzaðýndan, kaçmasýný bilmedin
Bakmadýn hiç yüzüme, geçip gittin yanýmdan
Bu revamýdýr bana, söktün caný canýmdan
Ýstersen ab-ý þerbet, yapmazmýyým kanýmdan
Yudum yudum sevdamý, içmesini bilmedin.
Saçlarýndan efsunu, rüzgar olur çalarým
Yýldýzlarýn altýnda, rüyalara dalarým
Gecenin buðusunda, Ay ýþýðý salarým
Gönlümün kapýsýný, açmasýný bilmedin.
Andýlarmý ismini, sözlerim gülümsüyor
Bakýp yýrtýk resmine, gözlerim gülümsüyor
Selamýn bile gelse, yüzlerim gülümsüyor
Ben benden geçtim de, geçmesini bilmedin.
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.