dudaklarýmda senin býraktýðýn iz saðanak gibi seviþeceðimiz günleri iple çekeriz sevgilisinin kokusu üzerinden gitmesin diye yýkanmayan aþýklarýn kirlerinden oluþur cennet yahut da biz onu öyle kabul ederiz
bir ýrmaðýn akýþý gibi baþlar seviþmemiz siyah beyaz taþlarýn üzerinden geçen suyun berraklýðý gibi o ýrmaðýn kenarýnda býrakmýþýzdýr benliðimizi seninle beni toplasan bir eder bölsen bölünmez -atomun bölünemediði çaðlarda yazdým farzet bu þiiri- seni ne kadar sevdiðimi kelimelere döksem -ki beceremem- kelimelerin ucu bucaðý görünmez dokunuþunla baþlar da bu seviþme dokunuþunla bitmez
senden sonra da devam eder öpüþlerin soluðun her daim soluðumda elim –ömrümü feda edebileceðim - avuçlarýnda ben sen olmuþumdur artýk tabii sen de ben kim kimi öper kim kime dokunur bilinmez bu seviþmeler baþladýðý yerde bitmez
öpüþünle üfledin aþkýn ilahý soluðunu içime dokunuþunla beni ölümsüz kýldýn gözlerinle kutsadýn benliðimi -benliðim dediysem senliðimdir artýk- kokunla bulunduðun her yeri bana cennet yaptýn
ve anladým ki bu þiiri ben deðil aslýnda –bendeki- sen yazdýn
05 þubat 2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
signomi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.