“Pamuk ipliðiyle baðlýyým her þeye” “Her an yok olabilirim” dedi. Ve gitti Öyle kolay olmadý gidiþi Bir nehir yataðýný terk etti Bir deniz okyanuslara karýþtý, yitti Öyle kolay olmadý Ama yine de gitti
Oysa her þeyimdi benim Peri masalýmdaki prensim Þarkýlarýmdaki can suyumdu Oysa yaþamam için gereken tek unsurumdu. Aþk da gitti onunla Gözlerimdeki ýþýk Yüreðimdeki yaþama baðlýlýk Ellerimdeki sýcaklýk da gitti “Hayat yordu beni” dedi ve gitti
Ben de gittim ardý sýra Dallarýmdaki kuþlarý vurdular bir bir Sahillerdeki çay bahçelerini yýktýlar Vapurlar uðramaz oldu Kadýköy’e Mercan’da midye dolma Fýçýlardaki biralar da bitti
“Usandým her þeyden” dedi ve gitti Ýçimdeki aydýnlýk Yüreðimdeki canlýlýk yitti Son nefesimdi oysa, Verdim, bitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.