Günýþýðý karanlýðý yýrtýp týrmalýyordu penceremi
Yine perdeleri açmadan bekledim
Tüm anýlarýmý hapsettim loþ odama
Gözgöze gelme cesaretim yoktu anýlarýmla
Yoksa dayanamaz kanardý caným
Nerden bilecektim ki sensizliði
Ýçimin isyan seslerini kýsamadým sevgili
Duymazlýktan geliyorum þimdi
Ters çevirdim karþýmda duran kara kalem resmini
Her baktýðýmda hayalin yansýyor diye
Kýrdým aynalarýn hepsini
Görmüyor ve duymuyorsun neler yaþadýðýmý
Yýktýðýn hayallerimin tesellisi oluyor
Býkmadan seyrediyorum elimdeki kalan can kýrýklrýmý
Karanlýk bir geceyi daha beklemedeyim
Yine yakamadým odamýn ýþýklarýný
El yordamýyla arýyor ve bulamýyorum
Kendi içimdeki sessiz kalabalýðýmý
Kapattým sana gönül kapýmý
Kapattým sana aþk diye sarýlan kollarýmý
Ve artýk dinlemem hüzzam makamýndaki sarkýlarý
Dokunma yalnýzlýðýma sevgili
Dokunma sarý renkli mevsimlerime
Bir hayalin peþinde sürüklensem de
Silmeye calýþýyorum beynimdeki senleri
Ay gecenin koynunda uykuya dalýyor sevgili
Ýsyan ediyorum sessizliðe
Nasýl suç bulurum ki bu hazana
Mevsimlerin arkasýna sýðýnsan da
Haklý çýkarmýyor ki seni
Sevgili yapma
Yapma sevgili
Sen baþka mevsim baþka iklimlerde
Ben kelimeler eskittim
Sana yazdýðým aþk siirlerinde
Ara sýra bizim þarkýmýzý dinliyor musun bilmiyorum
Resimlerime bakýp yad ediyor musun anýlarý
Ya da üzerine basýp geçiyor musun dünlerin biliyor musun sevgili?
Hakkýný veriyorum yalnýz geçen günlerin.
Her gece ellerimi açýp kayan yýldýzlardan
Diliyorum seni
Fakat geri sarmayacak zaman
Ve geri gelmeyecek hiç biri
Bilki sevgili uzaktan izleyeceðim seni
Hep seveceðim sana dokunmadan
Hakkýný vereceðim yalnýzlýðýmýn
Uzaklasýrken hayatýnýn kýyýsýndan
Hoþça kalabilir miyim sevgili? Hakkýný verdiðim bu yalnýzlýðýmdan
„Göðsümde aðrý olup gecelerimi böldüðünde, ben kelimeleri eskittim sen diye yazdýðým þiirlerde“
Gamze YAÐMUR
01/10/2014
Þiirime ses olarak can veren deðerli dost Bünyamin DEMÝREL’e çok teþekkür ederim…