Uzunca bir yol ayrýmýydý iliklerime kadar titreten Geri getirememek seni saramamak tenime çok zor küçüðüm düþ kýrýklýðý deðil bu ilmek ilmek boðazýmda sen biliyorsun deðilmi acýtan yokluðun çok çok sevdim seni vazgeçemedim senden tutunduðum en güzel yarýnýmdýn sen dünyayý aldým varolman için karþýma baþaramadým... senle olan dünyam yýkýldý baþýma onca acý onca kimsesizlik hiçbiri kanatamadý ruhumu ama sen küçüðûm sen gittin çok zor varolmaný beklerken yok olman kahreden bir yangýn sensiz her aným küçüðüm çok çok sevdim seni hala sen varsýn bende gösümde yüreðimde bu nasýl acý allahým nasýl katlanýlýr giden hiç dönmedi geri bilirim bilirimde geride kalan dayanamýyor acýsýna dayanýlmaz nini sesleri olur aðlamalar saramamak seni göðsüme görememek o miniminacýk gözlerini alamamak bebek kokan tenini sabahlýyamamak sesinde çok zor küçüðüm çok zor þimdi eller mutlu olmayýþýna bense sen diye kahroluyorum yangýn yerinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrimkaya~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.