þiire sesini giydiren hkaraþahin abim yüreðine selam
...
nereye...!
sesimi baðýþla tanrý
söyleyemediðim kelimelerle boðuluyorum
olduðum yerin
lal duvarýna çarpýp düþüyor suskunluðum
birazdan deðiþecek zaman
ve bin yýllýk sessizlik baþlayacak
nasýl tutunuyorsun havanýn boþluðuna
beyazlara bürünen ruhun aklýmýn yarýsý
beni meczup gerinin adamý yapýyorsun
nasýl geldim buraya
topraðýn sýcak karnýna koyulan kim
bunca göçen yalan içinde arayamam seni
dur ve birþey söyle
dizlerimin üzerinde uzattýðým elime batýyor rüzgar
anlayamadýðým kadar yalnýz
bilmediðim kadar tuhaf duruyor resim
giden senmisin yoksa ben mi kayboluyorum
þimdi alýþamam ki sensiz akan hayata
bu nasýl bir gidiþ nasýl bir vakit
duruyorsun gidipde dönmemiþ çocukluðum gibi
bir daha olmayacak
bir daha konuþmayacaksýn suretini koyarak baþ ucuma
ardýnda eziliyor düþlerimiz bak
git gide siliniyor bedenim
kalmýyor son bir kavuþma
nereye bile diyemeden
baþýmýn üstünde tutunuyorsun gökyüzünün eline
birazdan küçülerek gideceksin
ve ardýnda doðacak sensizliðim
artýk kent ince ince aðlayacak
sokaklarýn aralarýna karýþan gürültüler
bir uðultu kazarak yalnýzlýðýma
fotoðraflardaki seni bana anlatacak
gitme diyorsam þu en çaresiz anýmda
ki biliyorum o geldiðinde gitmelerin mecburiyetini
ama kabullenmiyorum inadýna
belki acýr diyorum Azrail
son bir kavuþmayý müjdeler
tamam
en aðýr dirayetsiz yanýmla kavrýyorum gidiþini
anladým
bitiyorum bitiyorsun bitiyoruz
o zaman al beni de
al düþlerimizin en yalýn halini
býrakýlýp gitmeme asýyorsun kokunu
daðýnýk yataðýn soluna saçýyorsun boþluðu
duvarlarý kanatacak berduþ gecelere sürüyorsun beni
al bizi yanýna bir anlamý kalmýyor sensiz
yitirilmiþ hayatýn
en tutarsýz gözleriyle bakýyorum sana
tut elimi
al giderken sakla yüreðinin ikliminde beni
nasýl olsa bende fazla durmam sevgili
þimdi git
günün sayacýný kýrýp ömrümün parmaklarýný koparýnca
gülümseyerek bende gelirim
zamana gömülen en sancýlý veda ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.