durgun sular gibi yüreðim
içimdeki sensizliðimle baþbaþayým
soldu gözlerimin feri yokluðunda
isyan nöbetleri içindeyim
sorma bana neden niçin diye
muhtacým koþulsuz sevgine
bir düþün bir anla beni
seni ne çok sevdiðimi
çýkarma aklýndan dursun bir köþede
yaþanmamýþlar yaþandý bu sevgide
ömür geçiyor beyhude
tüm düþlerim seninle
küçük bir dünya kurdum ikimize
nasýl da aþinaydým gözlerine
gezdirme beni korku tünellerinde
etme beni mahrum
ne kendinden ne de sevginden
ömür çalma ömrümden
sen de biliyorsun seni sevdiðimi
naz etme özletme biriciðim
býrakma beni tek baþýma
su katma piþmiþ aþýma
tüm korkular bizden uzak olsun
istemem gölge düþmesin aþkýma ...
Refik
08.10.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.