esmek ve yol almak

Ya olmazlarýn vardýr .
Ya da korkuyorsundur .
Yaklaþtýðýnda rüzgar esiyordur .
Milim milim esiyordur üstüne .
Hafif bir sýcaklýk konuyordur içine .
Tam alýþacak gibisindir !
Sonra üþümenle yok olup , gidiyordur .
Bu duygu nasýl birþeydir ?
Hafifçe üflesen sönecek bir kibrit gibi mi ?
Sonra tekrar bi kibrit daha ...
Bir ormaný mahvedecek yüklükte .
Ama sýrasýyla yakýnca zararsýz .
Bir araya gelince cehennem .
Öyle de olmadý ya ?
Yavaþ yavaþ baþlayýp yaktý ellerimden .
Sanýrdým sonunda kül olmak vardý .
Olmadý !
Ýçim ýsýndý sonra soðudum .
Kalbimin ortasýnda bi kor dediðim her an .
Alýþýk bünyemden mi nedir , söner hemen .
Kimbilir , belki de ?
Bir ileri , iki geri atan ayaklarýmla .
Bi iki mutluluk karþýsýnda kucaklaþmalarýmla.
Sonra da yaramaz çocuklarýn sessizliðine bürünmemle .
Sonunu sevmediklerimi denemekten vazgeçmemle .
Belki bana o yüzden soðuk soðuk esiyordur cevaplar .
Kimbilir belki de her sorumun cevabý esmek ve süratle yol almaktýr
Ardýna dönüp bakmadan.
Anlaþmadan
Vedalaþmadan ...
~ 04.10.2014 ~
Sosyal Medyada Paylaşın: