A yoksul aþýk... Leyla^nýn saçlarý kadar uzun bir ömür, Ya görür bu beden yada er ölür. Havuz baþýnda esmer bekler mi sanýr ? Vay deli gönül, hay deli gönül.
Her an Leyla demeye vaktin var iken, Konuþtuðun her kelam küfür sayýlýr. Sen kendini aþýk sanýyorsun ya, Halin koyun olmayan yerdeki, keçi sayýlýr.
Leyla adý anýlýnca duyduðun hasret, Leyla^yý gördüðünde ecelin olur. Cihan içinde bir küçük cihansýn sen. Bir tarafýn harp iken,bir yan sulh olur.
Duman olup savrulsan, varsan Leyla^ya Seni iyi bilip çekse içine. Yok olsan, anýlmasan, hiç sayýlmasan. Seni bilseler ne bilmeseler ne.
Kimi Leyla^ya, Þirin^e ve Despina^ya Kimi Anna^ya, Bella^ya veya Fulya^ya Kimi Polliana^ya ve Mariya^ya Tabiri caizse ecelin ikiyüzyirmi bastýðý bir vasýtadayýz Bu virajý aldýk aldýk, alamadýk faciadayýz. Hoþ haberin olmaz o ayrý bir þeyde, Bil diye söylüyorum geçmedi hala Uyuyamýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.