Attým kendimi Ankara sokaklarýna
Hava kapalý ve kasvetli
Hafif esintiyle yaðmur çiseliyor
Rüzgar saçlarýmý hafifçe yalayýp savuruyor
Yaðmur yanaklarýmdan süzülerek öperken
Gözyaþlarýma karýþýyor
Uzakta da olsan ten kokun doluyor burnuma…
Yaðmur çiseliyor bugün Ankara sokaklarýnda
Hava kasvetli ve hüzün dolu bir gün
Uzun zaman olmuþtu dýþarý çýkmamýþtým yaðmurda
Tiþörtümün yakasý ile ensemi kapatýp boynu bükük dolaþýyorum avare
Yalnýz deðilim mevsim sarartmýþ yapraklarý
Onlarda týpký benim gibi
Düþmüþler kaldýrýmlara baþýboþ sokaklara
Fýrtýnaya yakalanmýþ balýkçý teknesi gibi sürüklenip
Savruluyorlar bir oraya bir buraya
Ve
Kasvetli hava insanýn içini daraltýrken can acýtýyor
Ruhumun yorgunluðu yetmezmiþ gibi
Býraktýðýn can kýrýklarý batýyor yüreðime…
Neler vermezdim özgür olmak için
Tatlý cadý’nýn süpürgesine bindiði gibi
Bulutlarýn üstüne binip dünyayý dolaþmak isterdim
Yaðmur damlasý olup
Kuruyan topraklara can vermek isterdim
Týpký senin bana verdiðin hayat gibi…
Kasvetli havanýn koca þehri boðduðu gibi
Yüreðimdeki zifiri karanlýklarýn derinliklerinde kaybolurken
Dibine vuran mum ýþýðýnýn gölgesi olduðumu fark etmemiþim
Bu duygularla baþýboþ dolaþýrken Ankara sokaklarýnda
Hüzünlü ve aðlamaklý halin gelir gözlerimin önüne
Ve gözyaþlarým yaðmurlara karýþýr
Hasretin öyle aðýr geliyor ki
Hüzün dolaþýyor damarlarýmda kan yerine…
Hýçkýrýklara boðulurum düðümlenir boðazýmda
Bir anda dokuz þiddetindeki deprem gibi sarsýlýyor bedenim
Tükenir umutlarým, tesellilerim, büyüdükçe büyür özlemin
Düþünüyorum çaresizce
Kendime mi yoksa sana mý çare olayým?
Azýcýk ýþýk vardý yok oldu, ben de karanlýklar içerisindeyim
Ýçimi acýtýyor senin çaresizliðin
Yaktýracak bana dünyayý sensizlik neyleyim…
Aslýnda biliyordum
Gerçek sevgiyle beraber acýlarýnda geleceðini
Sevdanýn belalarý da beraberinde getireceðini
Ama hiç hesap etmemiþtim beni derinden yaralayacaðýný
Bilmiyordum gözlerinde ki hüzünle
Ýçinde taþýdýðýn can ile beni vuracaðýný
Bir anda bunlarý düþündüm
Çisil çisil yaðmur yaðarken Ankara’nýn kasvetli havasýnda…
//Kendi kendimin sonunu mu hazýrlamýþým seninle sensiz geçen zamanlarda, yoksa umutlarýmý hayallerimi yok etmek miydi sana olan delice sevdam…//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
17.09.2014/Ankara