içi boþ kapalý bir kutu gibiyim... hani içini açsan da birþey bulamayacaklarýndan... içimdekileri çoktan parçaladým...unufak ettim. rüzgarýndan savruldu penceremden sonsuzluða kalmadý birþey kalamadý... çünkü sana dökmüþtüm ilk yapraklarýmý ben ama sonbaharýmý yaþatmamýþtýn bana...ilk baharýmdýn.. þimdi ruhum sevginin farklý tonlarýný yaþýyor ama nolur ruhum çok koyulma ya da çok açýlma arada kal hep...zaten hep arada deðil miydimki? aradan bakmýyor muydum hayata? hayatýn aralýklarýndan aralamýyor muydum karanlýðýmý?... karanlýk...boþ,katýksýz,kopkoyu... anlarmý ki bu anlamsýz karanlýk halimden? Sosyal Medyada Paylaşın:
detone Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.