hýrpalanmýþ bir umuttu oysa çocukluðum sevgiye aç insanlýða muhtac gözlerimin yorgunluðu zihniyetime kefendir adam bu yüzden; yorgunluðumu taþýyamaz bedenim
gecenin ayazýnda tütün kokulu ellerim kalem peþinde yazmýyor yazdýrmýyor sensizliðin bir kalem ucunda sana esir sana hasret duygularým
çocukluðumda býraktým seni adam Sahipsiz ürkek olabildiðince karanlýk Sensizliðe meydan okurum þimdi geleceðin geçmiþe okuduðu gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
saşamiya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.