Bir Dosta

Ýþte baharýn gülen yüzü
Resmine düþtü bir gül dalýnda.
En nadidesi o çiçeklerin.
Mevsim mevsim...

Ne güzeldi gülmelerin gülümsemelerin.
Aðlasa da ardýndan yýldýzlar.
Zemheriye üç kala bu resim.

Eyyamý söylemedim ýsrarým güle.
Lütfetsen cennet bahçelerini bile.
Mükafatýn irem olsa dile.
Akþamýn neþatý,nazý uçuç böceklerinde.
Sana yakýþmýþ bu üç boyutlu resim.

Bir gece serabýydýn kapýmý çalan.
Anlamadým anlatamadým seni.
Dünde o güzellik kaldý mý ?
Esirinim belki çokça masum...

Yine bulut kapladý afaký,yýldýz dönmez.
Ýçimde alazlarý daim yanar sönmez.

Söyle hangi daðýn gülüsün,yaban mý .
Uðramaz çeþmene ne ahu ne ceylan.
Nihavendi inleyen ney sesinde çoban mý.
Daha dün temmuzdu ,þimdi gözlerinde kasým.

Udi aðlatýyor mýzrabý çaðrýsý kime kimden.
Nihayet istanbul güldü o resimden.

Tektir yekpare þehri sultanýn nazý.
Alev alev yansa ,yaksa da bazý.
Sunarým ona dünkü astýðým sazý.

Tevbe aþk demem bir daha gönül ilinde.
Asrý kanatsalar bir Nedima gülünde.
Sana deðil belki...sevda bana hasým..

Sosyal Medyada Paylaşın: