Yine kýblesiz kaldým sen düþtün ya aklýma. Mihnet gerçi sensizlik hem varýnca farkýna. Belki bu gece de meze olursun rakýma. Ah be Ýstanbul düþtüðün yerde bil ben varým xxxxxxxx Fuzuliydim hem, aþký kanarken kuze kuze. Nedimle iþrette bir civanmert, terü taze. Belki Pirim Yunusun elindeki Füruze. Ah be Ýstanbul,Bastýðýn yerde bil ben varým. xxxxxxx Manasýz þimdi iklimlerin Baðdat olsan da. Sevmem grileþen yüzünü Saadet olsan da. Ruhu mücerrette benimsin bidat olsan da Ah be istanbul,sustuðun yerde bil ben varým. xxxxxxx Bilirler ki resmi de sensin , deseni de sen. Billur düþlerin ýlgýt ýlgýt eseni de sen. Ýçindeki yitiklerin gaybý, beni de sen. Ah be Ýstanbul,estiðin yerde bil ben varým. xxxxxxxxx
Sosyal Medyada Paylaşın:
lutuf veli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.