Ne bilsin gökyüzünden topraða düþen ateþ, Kalbimin bir tenhada sessizce yattýðýný… Ne bilsin çöllerimi yakýp kavuran güneþ Sam yelinde, nabzýmýn sessizce attýðýný…
Söyle! Ne bilsin kumsal gel-gitler ortasýnda, Her dalganýn kalbimden bir çýðlýk olduðunu, Söyle! Ne bilsin balýk ölümün oltasýnda Yaþam denilen þeyin bir sýðlýk olduðunu…
Söyle hadi! Ne bilsin buluttan kopan damla, Ömrümün sol yanýna bir sýr býraktýðýný… Söyle hadi! Ne bilsin seni seven adamla Gölgesinin, geride asýr býraktýðýný…
Ne bilsin ki, karanlýk gölgemin rengi nedir. Sükûtum sözlerimin yüreðidir ne bilsin… Ne bilsin ki ruhumun, dili ahengi nedir. O, benim hayatýmýn gereðidir ne bilsin…
Ne bilsin gökyüzünde dönüp dolaþan kuþlar Senli bir dua için secdeye vardýðýmý… Ne bilsin yüreðimi hýrpalayan yokuþlar, Her adýmda sessizce Hakk’a yalvardýðýmý…
Gün gelecek, ismimi bir mezarýn taþýnda Görünce bilecekler neden bir ömür yandým. Sessizce iç geçirip dünyalýk telaþýnda, Ben kul olana deðil yalnýz O’na ( C.C.) inandým…
Yusuf Mescioðlu Yirmiüçþubatikibinondört.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.