Ey ölüm, bir yorgan gibi sar beni!
Uyku bu kez tam sar bedenimi.
Yoruldum aklýmýn hesaplarýndan,
Kan toplanýyor gülüþlerde,
Yokluk kurtar beni.
Göç etsem diyorum son lokmamda,
Önümde kaç engel var bugüne,
Saksýda yaþamak gibi her þey,
Gözümde büyüyor karýncalar,
Yakýn ateþler kurtarýn beni.
Akþamlar konuyor güvercin gibi üzerime,
Bir kurþun yaðmuru altýnda kalbim,
Âni uyku uyandýrýyor derinden,
Unutsam keþke suyun tadýný,
Ey eþya gürültüsü kurtarýn beni.
Belli ki güneþ küsmüþ gecelere,
Bu yüzden düþmüyor çoðu zaman gecelerdeki hecelere,
Ben harici kaldým hep hikâyelerin ana fikrine,
Bu dünyanýn tenha ürküntüsünü ekledim gövdeme,
Ey ölümün adaletli ve vicdanlý sesi sen kurtar beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.