MEN-Ü ZİN

Yalnýzlýk eþsiz bir þey deðil ,
Üstelik men ü zin’de kýrýklarýný toparlamaya çalýþýrken.
Bir zamandý…teslim ettim tüm nefsimi ve ayaklarýmý…
Bütün inatlarýmdan vazgeçtim!
Tüm hýrçýnlýk ve üzgülerimden.
Koþtum…
Yorulmadan ve aldýrmadan…
Gülümsemesini kalbimde hiç sarsmadan…
Havaya karýþan eþsiz kokusu buldum,
Yüreðime doldurdum
Öylece dondum!
Tuttum yitik nefesimi
Ona koþtum!
Gabar la Cudi nin arasýnda,
Ýkliminin insanýna küstüðü,
Kalpsiz coðrafyanýn tam ortasýnda!
Sana geldim……..diyemedim
Bilmediðim bir þehirde
Daha önce tadýnda olmayan yalanlar arasýnda gerçeðini aramaya geldim.
Hiç iz yok..
Benden,senden,bizden
Hala nefesin ciðerimde,
Parmak uçlarýmda kokun
Dudaklarýmda diþlerinden kalan tortular,
Aðzýmýn içi irin kokusu..
Buldum seni
Dondum gözlerinde
Yok o dipsiz kahvede bakýþýmýn gölgesi
Teslim etmiþ kendini aðýrlýðýndan yorgun bir çift memeye
Hislerinden arýnmýþ,
Tüm neþeleri ýssýz vadilerde býrakmýþ,
Seviþtik
Uzun ve kýsa gecelerde,
Geliþime belime dolanmayan ellerinin sertliðinden korktum
Ruhuma hiç aldýrmadý,
Gözlerime hiç bakmadý
Ýçimde kanayan suretine kýzgýndý..
Þimdi yalnýzým Cudi ve Gabarýn eteðinde
Üçüncü sýnýf bir otel odasýnýn tam ortasýnda
Ruhumu býrakýp gitmeyi bekliyorum…
15.08.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: