ŞAİR USANDI

ÞAÝR USANDI

Gün gelir bir aþýktan, dinlersin hikayemi,
Mazi benden usandý, ben tozmaktan usandým.
Anlatmak istesem de, mutlak ûlvi gayemi,
Þiir benden usandý, ben yazmaktan usandým.


Göz yaþlarým kalemden, bir yapraða döküldü.
Kafiyeler dilimde, hecelerim büküldü.
Defter isyan edince, sayfalar da söküldü.
Soru benden usandý, ben çözmekten usandým.


Gözlerim aðlar iken, yana düþtü kollarým,
Kahýr uykuya yattý, geceleri kol/larým.
Sana þiir yazdýkça düðümlendi yollarým,
Sýla benden usandý, ben gezmekten usandým.


Gideceðim yer belli,derin derin kazdýlar
Mermerlerin üstüne üç beþ tuðla dizdiler
Kanatlandý düþlerim umudumu ezdiler
Kürek benden usandý, ben kazmaktan usandým.


Ay suya düþtü heyhat, güze hazan gelmedi.
Þaire ve þiire hiç bir düzen gelmedi.
Necip Fazýldan sonra baþka yazan gelmedi,
Kalbur benden usandý, ben süzmekten usandým.

Harun YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: