(Bir hazan sabahý,mavinin hikayesini okur hanýmefendi ve þöyle der...)
-hepimize yetecek kadar mavi var...
-var elbet
-nasýlsýnýz
-elhamdülillah
siz nasýlsýnýz ?
-þükürler olsun iyiyim ben de
-cümlelerinizi okumak nefes aldýrýyor cogu zaman
siz yazýn hep...
-teþekkür ederim ama çoðu zaman da boðuyor olmalý
-maviden söz açýlacaksa bogmak da boðulmak da göze alýnmýþ olmalý
-siz mavisiniz....
-ben yeþilim
-yeþili severim
-ama bildiðiniz saf yeþil deðil
gözlerime benziyor rengim.
kimi zaman yeþil huzuru kimi zaman kahvenin kasveti
iki renk arasýnda sýkýþmýþlýk
iþte ruhumun özeti
-ruhunuzun resmini çeker gibiyim...
-ne gorunuyor fotoðrafta?
-gri...
-o kadar vahim yani
-yok... iki yöne de yürüyebilecek bir konum
-yani?...
-hangi yöne yürümeye hazrsýnýz?
-bilmiyorum
bir rüzgar esse anlardým
kuru bir dala tutunmuþ yapraðým ya yeþile bakacak yuzum ya kahvede solacak
ikisi de kabulum
-bir vadi çaðýrsa eserdim...
-bir vadi...
-"sus gözlerimin kýyýsýnda... derin ve ýssýz bir vadi ol bana " demiþtim
-çok güzel söylemiþssiniz.
-...
-bir vadidesiniz o halde....
-ah...
-göremiyor muyuz acaba
ya da bu hüzün elbisesi çok mu yakýþtý bize
insanýn hikayesinin yüzü ne zaman gülecek?
-vadideyim...hiç bir þey bilmiyorum... uyandýrmayýn beni
-pekala
-susun gözlerimin kýyýsýnda... þiirler okumalýyým yüzünüzden...
-ben bi þiir kahramaný olacak yüreklilikte deðilim
özlemini duyduðum bir mavim var
bir de ortusune burundugum kahveli yeþilim
bir vadiye hiç düþmedi yolum
ben hep dalda kaldým...
...
-geri çekiliyorum...
-sizle konuþurken eski zamanlaa dair bir masal okuyor gibi oluyorum
istanbulda kayýk sefasý yapýlan zamanlardan kalma bir masal...
ama masal...
bir varmýþ, bir yokmuþ....
-bilmiyorum
-cümle noktaya ulaþýnca iki kapak arasýnda asýrlýk uykusuna yatýyor masal.
kitap okurken hani karakterin yerine koyarsýnýz ya kendinizi
o masaldaki eldivenli kýz ben oluveriyorum okurken
bir kahramana okurken hayat veriyorum.
ben deðilim o
o da ben deðil zaten
ama masal hep çok güzel.
-vadiden kovdunuz beni ben bunu biliyorum sadece
-benim vadim yok ki kovayým
benim bi kuru dalým var tutunduðum
...
-çok gec olmus
masallarýn gece yarýsýndan sonra buyuþu bozulur
buyu bozulmadan ben kendim gideyim
iyi geceler...
...
-kendi masalýnýzda kalýnýz...
noktasý konmamýþ bir masal... bir ucu gece bir ucu gündüz...
bazen yokuþ bazen düz...
-Baslamis mi ki masal
Bir heyula belki de
Bir tasavvur bir düs,,,
-insan baþka nedir ki zaten...
-Bi ucu gece bi ucu gunduz
Uc nokta
...
iyi geceler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.