Çok zengin veya fakir, olsakda, Ne kadar uzun ömür yaþasakda, Unutmamalýyýz, bu ölümlü dünya. Misafiriz sen, ben.. hepimiz burda.. Doðarýz annemizden dünyaya, aðlayarak. Yaþarýz acý, tatlý sayýlý günlerimizi. Severiz.. seviliriz, belkide.. sevilmeyiz. Mevtayý nasýl bilirsiniz.. dediðinde imam, Ýyi bilirdik deriz, hakkýmýz varsa helal ederiz. O bize hakkýný helal ettimi, bilmeyiz. Yaþarken hep söyleriz, hep cenneti isteriz. Doðduðumuz gibi günahsiz, Affedilmiþ olarak, hep cenneti umarak, Dönmek isteriz, ama bir çoðumuz dönemeyiz. Ya günahýmýz vardýr fazladan, Ya kýrdýðýmýz kalplerin, sitemi. Biz aðlarmýyýz, giderken bilmem ama; Arkamýzdan aðlarlar, bizler istemesekte, Varsa anne, baba.. evlat ve dost akraba. Aðýt yakmayýn günahtýr, Aðlamayýn desede birileri. Acý yakar içlerini, feryat fiðan ederler. Siz halinize aðlayýn, mevtaya aðlamayýn; Der.. imam, o gitti gercek yerine.. Zamanýmýz varken biz bakalim halimize, Ne hazýrladýk giderken, gerçek yerimize. Ölene dua edelim, ibret alalým canlar, Biz aðlayalým ama, kendi halimize...
01/10/2014 / Çarþamba /s:17.30
Eþimin abisini ebediyete yolcu ettik pazar günü 57 yaþýndaydý ölümler hem cok acý hem ibret bizlere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.