SUSTUM! Söyleyemedim, Anlatamadým, Savunamadým, Neden ben diyemedim.. Dilim varmadý, Haksýzlýk yapmayýn demeye. BEN KIRGINDIM.. BEN KENDÝME BÝLE SUSMUÞTUM!
Kendi yüregime bile darýlmýþtý, yüregim. Sevgisiyle kýrýklarýmý sarmadý diye.. BEN KIRGINDIM.. BEN KENDÝME BÝLE SUSMUÞTUM!
Beni yüreðime kýrgýn býrakan herkese, Bu þehre, bu dünyaya bile.. Biraz da kendime kýzgýndým.. Ýsteyerek, savunmasýz kaldým diye BEN KIRGINDIM.. BEN KENDÝME BÝLE SUSMUÞTUM!
Çok agladý gözlerim, Yüregime damladý kanlý hareler, Yanaqýmda hala var qözyaþýmýn izLeri… Artýk susuyorum…Sonsuza kadar. Konuþacak cok þey var ama, Ben Sustum! Bütün sözLerim bitti.. BEN KIRGINDIM.. BEN KENDÝME BÝLE SUSMUÞTUM!
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.