Yaðmur, tufan Ihlamur aðacýmla baþ baþa. Boynunu bükmüþ, Üþümüþ yaðmurdan belli. Baktýðýmý fark etmiþ gibi Þimdi biraz daha cesurca.
Konuþuyoruz "Bana sevgiden bahset" -Yollarý dikenli olsa da güzeldir sevgi En güzelini sen bilirsin bana neden soruyorsun ki... -Sen diyorum sen anlat -Ve kanatlarý vardýr sevginin -Uçar mý yani -Uçar tabi, sen uçurmadýn mý? -Ama ben Yalan deðil uçurdum...
Susuyorum Bakýyorum öylece Yaðmur dindi, ama ýhlamurum açtý aðzýný bir kere Bilirim o konuþmaz boþ yere -Ben senin gözyaþlarýný bilirim -Yani -Yanisi çok sevmiþsin sen -Sevdim de -Sevdin de uçurdun -Bir dakika ya, sen aklýný mý kaçýrdýn? Kimden yanasýn sen...
Yaðmur baþladý tekrar -Ne oldu bir hüzün çöktü sana ýhlamur -Yaðmurdan korkuyorum -Neden? -Bana hep gözyaþlarýný hatýrlatýr Aðlayacaksýn yine -Yok aðlamam -Ýnanmam, aðlýyorsun iþte...
Ihlamur felsefe yapýyor "Sadece gülebileceðimiz, mevsimsiz bir dünya olsa" -Bir þiirden mi aldýn bunu? -Yok içimden geldi öyle -Doðru söyle -Çaldýn deðil mi? -Evet týrnak içinde görmüyor musun? -Ömürsün sen, Ýyi ki varsýn ýhlamur aðacým Seninle hafifliyor acým
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.