ruyaysa bu gercekten artık uyanmak istiyorum..!!!

sevdanýn þiirini yazmaya meyilli bir adamdým ben
kafiye kurmaya yetenekli
kuramadýgý kafiyeler kadar fakir kabul edilen
muhtarlýktan kagýt alabilen ancak
bir turlu belediyesine ispat edilemeyen bir yoksulluktu bu
her ramazanda erzak torbalarýyla beslenen bir hanenin
tek becerisi yazmak olan
ve yazmanýn bes para etmedigi zamanlarda
sokaklardan karton toplayýp satmanýn asaletine inanan bir adam..

sokaklarýnda dilenirken yakalandýgý bir tanýdýgýnýn gozlerinin icine bakarken
Allah rýzasý icin derken bogazýnda dugumlenen Rýza kelimesi
nasýl bir rýzaydý ki bu
avucuna verilecek uc kurus icin
duasýný satýlýga cýkaran
nasýl bir tanrýydýki bu
sýnav adý altýnda
coktan secmeli bu tur sorularý sorarken
seceneklerin hepsini yanlýsa cýkaran...

aklýmýn icinden cýkaramadýgým bu tuhaf hesaplasmalarýn
bu olmuyor diyerek silip yeniden yazmalarým
bu beni bekliyorsun diye seni aramayýslarým
bu seni arasaydým ne eksilirdim
nede cýkardý icimdeki seytan
taþlanmaktan korktugumdan deðil
ya taþlanmassam diye
kendi seytanlýgýmdan þüpheye dususlerim
uzerine dusen gorevi eksiksiz yapan bir fani gibi
nasýl bir gorevdiki bu butun faniler arasýnda eþit dagýtýlmýs
ve tanrý, tanrý oldugu icin
tasýyabileceginden fazla yuku reva gormemiþ kuluna

þehvetinden eritilmiþ demirden daglar deðil
düþünceden kaleler
ele gecmiþ surlarýmda
bir hüznün bayraklarý dalgalanmakta
gögsümün kafesine saplanan sancagý tutan ellerin
ne son fethediliþidir bu benligimin
nede son teslimi
yýkýlrken dizlerimin üzerine
yeniden ayaga kalkmak deðil
o dizlerin uzerinde yeni bir aþka hazýrlanýsýdýr kalbin
dindirilemeyen kanamalardan sersefil
ne tesellisidir bu gecen zaman
nede üstünü kapar yaralarýn
ne ayaga kalkar
nede yýkýlýr boylu boyunca
sevda dedigin avucumdaki ates parcasý
ne söner kapayýnca
nede alevlenir artýk
’seni seviyorum’ yalanýyla...
Sosyal Medyada Paylaşın: