Kahvenizi Nasıl Alırdınız Beyefendi
erken kalktým bu sabah
geceden abuk subuk bir sürü rüya
dolanýyor zihnimde sýrasýyla
ne þerre yorulacak gibi
ne de hayra
yine de hayýrdýr inþallah
evin pencereleri sonuna kadar açýk
bol oksijen misafirimiz
dalýndan kendini feda etmiþ gözü pek birkaç yaprak
kaytarmýþ rüzgarla perdenin arkasýnda
bilmem ne halt edecek
anlamamak mümkün deðil
mevsim sonbahar
üzerimde sarý çiçekli pazen sabahlýk
tam benim tarzým
ayaðýmda mavi ponponlu terlik
mutfakla salon arasý
þýpýdýk þýpýdýk
kaynaya kaynaya yarýya inmiþ bakýr cezve
ocak üstünde
ah! þimdi bu tek de içilmez
olsaydý olmaz mýydý þurada
iyi kötü bir adam
hafif bir tebessüm edip de
fazla yüz vermeden
sorsaydým nezaketen
elimde iki küp þeker erimeden
-kahvenizi nasýl alýrdýnýz beyefendi?
söylemesi bile ne kadar güzel
-kahvenizi nasýl alýrdýnýz beyefendi?
“höpürdeterek” deseydi “höpürdeterek”
basýp da ardýndan kahkahayý
ne çok severim
esprili adamý
gözüme girseydi
dinlenirken bir soluk rüyamda
keþke keþke hiç gitmeseydi
lokumda vardý oysa tepsinin kenarýnda
çifte kavrulmuþ
Nebahat kadýn geçen Antep den getirmiþ
azýcýk tadýmlýk gönlünden düþmüþ
ne yapalým kýsmet deðilmiþ
Gülnur Ateþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNUR ATEŞOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.