Adını Sen Koy Bu Ayrılığın
Yalnýzlýk hiç bu kadar acýtmamýþtý canýmý,
hiç bu kadar zor olmamýþtý gidiþin .
Martýlarýn çýðlýklarý aþmamýþtý denizleri,
kanatlarýnda aþkýmýzýn kýrýntýlarý.
Demlenmeyen hayallerimizin müsveddesi
kan damlar ölümden zor gidiþinde …
Ah ne hezeyan yüreðimin eteðinden tutarak çekiyor
çekiyor beni en derine .
Çok karanlýk bir bilinmezlik var kaderimde
Toprak örtmeyin örtmeyin ,
henüz ölmedi duygularým ,
sönmedi içimdeki yangýn.
Mezar taþým dikmeyin
garibim kimsesizler arasýnda kalayým.
Yok ki soðuk gecelerde ýsýtan yüreðin
Yok ki yalnýzlýðýma eþ tutan ellerin.
Demek huþu ile daldýðým uykular kabuslarla mý dolacaktý.
Toz pembe düþlerim bulutlara mý karýþacaktý.
Sabahlarýma doðan güneþlerin týlsýmý bu kadar mýydý.
Ýþte böyle ansýzýn gelirmiþ ayrýlýðýn eseri yalnýzlýk,
ölümden zor olan ayrýlýk.
Gözlerime yaðmurun bu denli coþkulu yaðýþý boþuna deðilmiþ.
...
Ah bu gidiþlerin met-cezirden daha vurgun.
Gözlerindeki ufka dalan bakýþlarýn gelir aklýma,
bir gün gelirsin diye avunur yüreðim.
…
Þimdi ayrýlýk þarkýlarý çalmalý eski pilaklar
Bir sabah yeniden güneþin eski coþkulu týlsýmýný yakalayabilir zaman ucundan belki…
BELKÝ.BELKÝ.
Þiirime güzel yorumu ile can veren deðerli þair Arkadaþým Ufuk Çýnar Beyefendiye teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.