ÇOCUK VE BAYRAM
ÇOCUK VE BAYRAM
Elleri üþümüþ kimsesiz çocuk,
Aðlýyor köþede bayram sabahý.
Yok, ayakta pabuç sýrtýnda gocuk.
Aðlýyor köþede bayram sabahý.
Ana yok, baba yok, kalmýþ ortada,
Bir urba, bir sýcak çorba olsa da,
Elini öpecek; bir dost bulsa da,
Sevinse þu garip bayram sabahý.
Camiden çýkanlar onu görmüyor,
Ne olur acaba sonu, bilmiyor.
Bayramda seyranda yüzü gülmüyor,
Sevindirse biri bayram sabahý.
Bir çocuk inlerken, olur mu kurban?
Oku bak ne diyor Hazreti Kuran,
Siz de düþersiniz darlýða her an,
Görün çocuklarý bayram sabahý.
Özcan Kartal 26/09/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.