Aşk Ol Yaklaş

Önce kuþlar telaþlanýr
Sonra deniz susar, Ay düþer kýyýlara
Zaman zaferini kutlamaya durur
Ýþte o an sen gelirsin aklýma
Yalnýzlýkla biten þarkýlar çörekler
Dudaklarýmdan uzaklara

Dalýnca saksýlardaki bahara
Aklýmdan sen geçersin
Kâh pencere önünde kâh balkon kenarýnda
Kapatýp gözlerimi, açarým göðsümü
Güneþ beni seyreder bütün hikâyesiyle
Tozlanmýþ hayalinin arkasýnda

Çaresizliðime papatyalardan fal tutup
Itýr kokulu sevda sokaklarýna
Nev bahar tadýnda bereketli dualar býraktým
Aþk gibi, adam gibi cemaline tutuluyorum
Resim ediyorum gözlerini kalbimin tuvaline utanma

Deryasýna daldýðým aþkýný Esirgeyip de
Endamýna ay olan umutlarýmý söndürme
Matemlerin kara gömleðini at üzerinden
Asla ah etmeyeceksin
Razý gel yüreðimi yüreðine koymaya

Aþk ol yaklaþ bana
Aç kollarýný bakir bir liman gibi
Doyur acýkmýþlýðýmý
Kuþat ölüme dayatan arzularýn cömertliðini
Filizlensin ruhumdaki can çiçekleri

Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: