Hüzünlü bir gece yarýsýnda olmayaný düþledim, yokluðun soðukluðu esti kalbimde belki boþuna özledim.
Düþlerimi yokladým bu gece, bilmediklerimi sordum kendimce yalan gibiydi tüm gerçekler inanmayý istemedim.
Yaþadýklarým yok kadar anýlmazdý, ömrümü toplasan bir avucu doldurmazdý, zaman beni terkederken ömrümden bana saatleri harcamak kaldý.
günden güne farkýna varmadan, yada gözünü açýp kapayýncaya kadar, gittikçe daha zavallý daha fani... gittikçe manasýzlaþýrken herþey; yokluðun buruk huzurunu hissettim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kami Chan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.