Alazlar da býraktýn þimdi unut diyorsun Unutmak kolay olsa seni unutmaz mýydým? Bir baþka sevgiliye gönlünü ver diyorsun Aþký avunmak saysam kanýp avutmaz mýydým?
Adýný sayýklayýp her akþam gün batýmý Gecelerin koynuna hapsedip hayatýmý Þafaklara sürerek kara yaðýz atýmý Güneþle sýrdaþ olup uðruna batmaz mýydým?
Karanlýkta korkudan titreyen çocuk gibi Korkusundan türküler söyleyen çocuk gibi Aydýnlýðý umutla bekleyen çocuk gibi Umuda yolculuða sevgini katmaz mýydým?
Durmadan tazelenen sevdamý hiçe sayýp Rüyalarda gerçekken sabah olunca kayýp Bu vefasýz sevdadan ben de el gibi cayýp Ýki gözün üstünde kaþýmý çatmaz mýydým?
Ruh bedenden gitmiyor serden geçti canýmsa Ne kadar mesuttuk biz o günleri anýmsa Þu damarlardan akan eðer benim kanýmsa Gün gelip geri dönsen dünyayý satmaz mýydým?
Kalemim küskün bana artýk yeter sus diyor Acýdan öleceksin þu zehrini kus diyor Hüzünler geri kalsýn mutluluðu yaz diyor Kapýmý çalan olsa vuslatý yazmaz mýydým?
Ýnleyen i mgelerim hayallere dalarken Eskiyen o nameler þarkýmýzý çalarken Göz yaþlarým tenimi yaðmur gibi sularken Son defa sarýl desen sarýlýp yatmaz mýydým?
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.