Bir garip var idi.. Gider kahvehane’ye . Ýçtiði sýcak çay idi.. Biraz soluklanýr, Gittiði yer kar idi.. Sormazdý kimse halini.. Yediði kuru aþ , kuru ekmek idi.. Tek baþýna idi.. Düþünürdü bazý bazý.. Cevap arar, sorar idi.. Kimseye kötülük düþünmez, Ama kötülük çok görür idi.. Bir gün oturdu , kimsesiz evine.. Çekildi köþesine.. Az düþündü.. Derin bir ah çekti sinesine.. Bir garip var idi.. Küskün ve düþünceli idi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
FikretÇetin__ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.